Ramadan, to szczególny czas dla każdego wyznawcy Allaha. To czas, w którym ludzie kształtują swój charakter. W czasie miesiąca Ramadan obowiązuje zakaz jedzenia, picia, palenia oraz seksu. W czasie trzydziestodniowego postu muzułmanie spożywają wyłącznie dwa posiłki: jeden przed świtem, drugi po zachodzie słońca. W momencie, gdy usłyszą wołanie wzywające do porannej modlitwy, powstrzymują się od dalszego jedzenia i picia.
Pierwszym posiłkiem jest skromne śniadanie, nosi nazwę sahari. Musi się ono zakończyć przed świtem i poranną modlitwą, zwaną fedżr. Natomiast drugi posiłek spożywany wieczorem, po zachodzie słońca, nosi nazwę iftar. Ma on zdecydowanie bardziej uroczysty i obfity charakter. Spożywa się go w szerokim gronie rodziny i przyjaciół. Prawdziwym zaszczytem jest otrzymanie zaproszenia do spożycia takiego posiłku od rodziny lub sąsiadów. Zaproszenia takiego nie powinno się odrzucać, gdyż takie postępowanie może zostać odczytane nawet jako zniewaga.
W przypadki, gdy zamożni muzułmanie nie mają możliwości zaproszenia na kolację znajomych, sąsiadów albo ubogich, wtedy przekazują produkty do przygotowania takiego posiłku. Zwykle takim miejscem skąd ubodzy mogą odbierać te rzeczy jest meczet.
W czasie Ramadanu każdy zobowiązany jest do tego, by, w miarę swoich możliwości, wspierać ubogich, także przez dzielenie się z nimi pożywieniem.
Z obowiązku zachowania postu zwolnieni są niektórzy wierni. Pościć nie muszą m.in. kobiety w ciąży, dzieci do lat siedmiu, chorzy i ludzie w podróży, która trwa dłużej niż 3 dni. By wszyscy wierni mogli w czasie postu spożyć posiłek w gronie swoich najbliższych, zdarza się tak, że na mocy decyzji administracyjnych, skracana są godziny pracy. Dlatego też w czasie trwania Ramadanu turyści mogą spotkać się z różnymi utrudnieniami w święto islamu. Oprócz postu, w czasie Ramadanu wiernych obowiązuje uczestnictwo w specjalnych modlitwach sprawowanych w meczetach.
Każdy Ramadan kończy się Świętem Przerwania Postu. Wtedy m.in. odbywa się uczta dla uczczenia końca postu. Święto to wynika raczej z tradycji niż z nakazu religijnego.