Każda z wielkich religii posiada swoja Świętą Księgę. Dla wyznawców Allaha księgą taką jest Koran. Koran w języku arabskim oznacza „recytację, czytanie”. Według muzułmanów jest to ostatnia z ksiąg objawionych, która zwiera pełnię objawienia. Poprzednie księgi objawione – Tora, Ewangelie – zawierają objawienie niepełne lub zafałszowane.
Koran jest to słowo Boże, którego taki sam tekst, dosłownie, w języku arabskim, znajduje się w niebie. Koran jest dla wyznawców islamu podstawowym źródłem prawa muzułmańskiego i zasad obowiązujących w religii. Zawiera także historię objawienia, wizje raju, piekła i Sądu Ostatecznego, a także legendy i opowieści zaczerpnięte ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty zawarte w Koranie organizują życie rodzinne i społeczne, kształtują stosunek muzułmanów do świata i innych ludzi.
Początki Koranu sięgają roku 610, kiedy to archanioł Gabriel objawił się Mahometowi i nakazał mu recytować pierwsze słowa z tej Księgi. Objawiony w ten sposób tekst, Prorok powtarzał swoim wyznawcom. Początkowo były one przekazywane w formie ustnej, jednak szybko zaczęto je spisywać.
Koran został spisany w klasycznym języku arabskim, który pochodzi jeszcze sprzed okresu, w którym ukształtowały się normy arabskiego jezyka literackiego. Każdy, kto chce naprawdę zrozumieć Koran, trzeba się po prostu nauczyć języka, w którym został on napisany. Święta Księga islamu napisana jest prozą rymowaną zwaną sadż.
Koran składa się ze 114 sur, które dzielą się na wersety. Sury ułożone są nie chronologicznie, lecz od najdłuższej do najkrótszej. Wyjątek stanowi pierwsza sura Al-Fatiha, czyli „otwierająca”. Liczy ona tylko 7 wersetów i stanowi najważniejszą część modlitwy w islamie, zarówno codziennej, jak i tej na specjalne okazje. Sury tej używa się w całości lub we fragmentach jako elementu zdobniczego, a także w funkcjach magicznych.
90 sur, które powstały wcześniej w Mekce, dotyczą przede wszystkim zasad wiary. Natomiast te 24, które powstały później w Medynie, tyczą się także prawa i organizacji życia społecznego. Recytowanie fragmentów Koranu po arabsku jest formą modlitwy.